Heya. Ik schrijf dit verhaal terwijl ik omringd wordt door Chinezen die foto's van me maken en benieuwd zijn wat ik doe op mijn computer. Anyways, 2e week lesgeven zit erop, morgen vertrek ik richting Beijing!

Afgelopen zondag een resort bezocht. Een enorme hoeveelheid verschillende hotsprings en de mogelijkheid voor eens massage. Ik en de 2 Zweden vroegen om de meest goedkope massage, maar bij vertrek werd ons verteld dat we de duurst mogelijke hadden gekregen. De zogehete 'romantische massage'. Blijkbaar is de definitie van romantiek in Azië: "3 kerels in een kleine ruimte die naast elkaar gemasseerd worden door 3 ongeïnteresseerde masseuses die 5x de telefoon opnemen tijdens het masseren". Na fiks wat onderhandelen en een hoop vertraging uiteindelijk iets meer betaald dan de bedoeling was, maar ook een ervaring rijker.

Zondag was de enige dag zonder lesgeven. De vrije tijd besteedt door de stad in te gaan en musea & tempels te bekijken. Er zijn hier een enorme hoeveelheid gebouwen ter ere van ene "Mr. Chan(g)", die ook onze school & ons programma financiert. Mr. Chan(g) is een rijke zakenman die in Chaozhou geboren is en nadat hij rijk is geworden de stad is gaan opknappen. Hij is momenteel 96, maar komt nog steeds op bezoek. Daarover later meer.
Nadat we alles in de stad bekeken hadden, zijn de plannen gevormd voor ons afscheidsfeest. We worden verwacht een optreden te doen (vanmiddag), dus daar moesten we massaal voor oefenen en ideeën voor hebben. Ons plan is een medley van verschillende nummers en dansen achter elkaar plakken op het podium. We'll see how it goes.

De rest van de week weer een hoop lesgegeven en een hoop selfies met studenten gemaakt. Naarmate de tijd verstreek, werd vooral de ochtendklas een stuk losser en vrolijker. Die klas is ook gegroeid van 12 tot 21 studenten in de afgelopen dagen. De middagklas blijft een stuk verlegener en is juist gekrompen van 12 tot 6 studenten. Al met al winst, dus ik vind het prima. In de ochtend hebben we uitgebreide en leuke lessen, terwijl we 's middags 3 klassen bij elkaar gooien en 6 leraren voor de kinderen hebben. Dit zorgt voor iets meer chaos, maar nog steeds een erg leuke ervaring. Ik zal als ik weer normaal internet heb een paar foto's uploaden van de klassen etc. Het is in elk geval duidelijk dat ik en mijn partner 2 van de meest populaire docenten hier zijn, hoewel een team meisjes (Spaans & Zweeds) het van ons winnen.

Op donderdag kwam Mr Chan(g) langs onze school, een hele eer, schijnbaar. Voor mij ging het als volgt: Ik was mijn les aan het geven, en applaudiseerde voor 2 studenten die net een opdracht gedaan hadden. Vervolgens blijft de klas een stuk langer doorklappen dan gewoonlijk. Ik draai me om, en Mr Chan(g) komt het lokaal inlopen. Gevolgd door 3 cameramannen die alles wat ik zei & deed vastlegden. Ik heb hem bedankt voor het financieren van ons programma, voor het buffet dat hij ons vanavond gaat geven en daarna is hij doorgegaan naar het volgende lokaal. Waarschijnlijk ben ik op het lokale nieuws gekomen, maar ik heb er niks van gezien. 2 andere docenten zijn geïnterviewd (ik niet), waarna Mr Chan(g) weer vertrok.

Afgelopen week is de kinderen ook gevraagd of wij, de leraren, bij hun thuis mochten eten & slapen een nacht. De zogehete homestay. Dit was ons van tevoren beloofd door de organisatie, maar uiteindelijk zijn er slechts 4 docenten uitgenodigd. Ik was gelukkig een van die studenten! Samen met mijn collega uit China hebben we afgelopen vrijdag gegeten en geslapen bij een Teaching Assistant. Ik verwachtte een klein huis met weinig voorzieningen en arme bewoners. Niets was minder waar. De ouders van de jongen waar ik was hadden een huis van 3 verdiepingen, een perzische kat en namen ons mee naar een fantastisch seafood-restaurant. De familie waren de meest gastvrije mensen die je je kan voorstellen. Elke gang die op tafel kwam werd eerst aan ons gegeven zodat we konden proeven en het eten bleef maar komen. Het grootste probleem was dat niemand in de familie Engels sprak, maar gelukkig spreekt mijn collega Mandarijn dus kon zij als tolk fungeren. Ook bij het ontbijt kregen we genoeg eten voor 8 kinderen, waarna we ze vele malen bedankt hebben voordat we weer naar de school vertrokken.

Vanochtend de laatste keer mijn ochtendklas gezien. Het afscheid was fantastisch, met taart, snoep & karaoke. Op verzoek heb ik gedanst op 'beat it' van MJ, en 'my heart will go on' gezongen. Foto's volgen later, de video's krijgen jullie nooit te zien:)
Over een half uur begint mijn laatste uur les aan mijn middagklas, wat ook weer taart eten etc zal worden. Ik heb al afscheidskado's gekregen, vooral een hoop kaarten van de Teaching Assistants die ons fantastisch vonden. Eén meisje heeft me zelfs gevraagd om boeken & muziek aan te raden waarvan ik vond dat iedereen het moest kennen. Ik heb haar een lijst gegeven, waar ze erg blij mee was. Als de Teaching Assistants ooit naar Nederland komen, heb ik ze gezegd dat ze me altijd mogen mailen voor hulp. In ruil daarvoor heb ik hier voor eeuwig vrienden als ik ooit terug kom.

Vanavond dus ons afscheidsoptreden en daarna een buffet voor de docenten. Morgenochtend op weg naar het vliegveld om (als alles goed gaat) naar Beijing te vliegen en Philip te ontmoeten! Ik vind het erg jammer dat ik hier niet langer kan blijven, omdat dit een van de beste ervaringen van mijn leven is geweest. Echter, ik kijk ook erg uit naar Beijing, ben erg benieuwd was voor nieuwe ervaringen ik daar op ga doen.

Oja, interessant detail. De spanningen tussen onze vrouwelijke organisator uit Hong Kong en de docenten uit China liepen hoog op afgelopen week. Zo erg dat een aantal op het punt stonden te vertrekken. Schijnbaar wordt een deel van het geld wat we betaald hebben voor dit programma gedoneerd, iets waar de Chinezen het niet mee eens zijn. Vooral omdat ons dit niet van tevoren verteld is. Ook worden een aantal mensen blijkbaar anders behandelt dan de Westerse docenten. Wij (zeker de mannen) krijgen bijna altijd voorkeurspositie, iets waar niet iedereen het mee eens is (begrijpelijk). Gelukkig is het onder de docenten nog steeds erg gezellig, en is het in de loop van de week weer wat beter geworden onderling.

Ik hoop dat ik alles hier nu beschreven heb. Het is lastig voor me om de gigantische hoeveelheid aan nieuwe dingen samen te vatten, dus ik hoop maar weer dat ik niets vergeten ben en dat het een interessant verhaal geworden is. Foto's volgen later, zodra ik wifi/tijd heb. In de tussentijd houd ik jullie op de hoogte van wat hier gebeurd. Thanks voor de reacties!

-xxx-